Korzeń imbiru jako tajna broń na metabolizm i odporność

Najnowsze badania dowodzą, że ekstrakty z imbiru mogą wspierać proces odchudzania! A tym samym wywierają korzystny wpływ na wskaźnik BMI, poprawiają wrażliwość tkanek na insulinę i działają detoksykująco na organizm ludzki. Imbir jest naprawdę świetnym remedium na różne problemy zdrowotne, a co najważniejsze  jest w 100% naturalny.

Przyczyny otyłości i jej skutki

Otyłość jest spowodowana tym, że energia dostarczana wraz z pożywieniem przekracza energię wydatkowaną przez organizm człowieka. Otyłość prowadzi do wielu problemów zdrowotnych, w tym nadciśnienia, hiperlipidemi, chorób układu krążenia, zapalenia stawów, cukrzycy, czy miażdżycy.

Kontrola diety i aktywność fizyczna to najczęstsze metody zapobiegania otyłości. Obecnie rośnie zainteresowanie redukcją masy ciała poprzez stosowanie leków lub suplementów w połączeniu z kontrolą diety i ćwiczeniami.

Jednak leki, o których wiadomo, że redukują masę ciała, mogą mieć skutki uboczne, o czym donoszono już w przypadku takich jak środki hamujące apetyt.

Imbir, jako przyprawa i lekarstwo

Imbir już od wieków używany jest w medycynie ludowej, dodawany do potraw jako przyprawa. Swoje właściwości prozdrowotne imbir zawdzięcza związkom fenolowym takim jak: [6]-gingerolu, [8]-gingerolu, [10]-gingerolu i [6]-shogaolu. Z czego to głównie 6-gingerol i 6-shogaol mają największe znaczenie. 6-gingerol występuje głównie w świeżym imbirze i ma szkielet β-hydroksy-ketonu. Ponieważ jego struktura jest niestabilna termicznie, 6-gingerol jest przekształcany w 6-shogaol, który ma α,β-nienasyconą grupę karbonylową, w wyniku technik przetwarzania, takich jak ogrzewanie, suszenie i gotowanie na parze. Obie substancje są korzystne dla zdrowia, ale kilka ostatnich raportów wskazało, że 6-shogaol jest lepszy od 6-gingerolu, prawdopodobnie ze względu na jego α,β-nienasyconą grupę karbonylową. α,β-nienasycona grupa karbonylowa jest obecna nie tylko w 6-shogaolu, ale także w kurkuminie i chalkonie, o których wiadomo, że mają doskonałe właściwości farmakologiczne.

Działania prozdrowotne korzenia imbiru

Imbir wykazuje działanie przeciwutleniające, przeciwzapalne i przeciwwymiotne. Może znacząco zmniejszyć obszary zmian miażdżycowych, poziom cholesterolu  oraz podnieść aktywność deaminazy adenozyny w płytkach krwi i limfocytach, czyli wspierać układ odpornościowy.

Badania wykazały, że suplementacja imbirem  ma działanie zapobiegawcze w przypadku niektórych chorób przewlekłych, w tym nadciśnienia, hiperlipidemii, cukrzycy typu 2, stłuszczenia wątroby.

Szczury karmione dużą ilością cholesterolu i węglowodanów po podaniu doustnym 6- gingerolu w dawce 200 mg na kg masy ciała miały lepszą wrażliwość na insulinę. 

Literatura pokazuje również, że imbir może mieć istotny wpływ na metabolizm energetyczny i otyłość u zwierząt. Podawanie przez 4 tygodnie 5% proszku imbirowego szczurom płci męskiej spowodowało istotne zmniejszenie masy ciała.

Potwierdzone jest, że imbir łagodzi hiperlipidemię u szczurów chorych na cukrzycę poprzez obniżanie poziomu cholesterolu i trójglicerydów w surowicy. Badania wykazały, że suplement imbirowy poprawia stłuszczenie wątroby wywołane wykorzystaniem fruktozy i insulinooporność tkanki tłuszczowej u szczurów.

Ekstrakt imbirowy osłabił uszkodzenie nerek u szczurów wywołane przewlekłym spożyciem fruktozy. Było to pośredniczone przez hamowanie nadmiernej ekspresji prozapalnych cytokin w nerkach.

Wykazano, że gingerol stabilizuje hormony adipocytów (czyli komórek tkanki tłuszczowej), osocze, lipazy i profile lipidowe u szczurów z otyłością wywołaną dietą wysokotłuszczową.

W badaniach na szczurach wykorzystano wodę imbirową uzyskiwaną podczas liofilizacji kłączy imbiru jako produkt uboczny. W owej wodzie imbirowej wykryto dwa związki galanginę i chryzynę.

W badaniu wykorzystano łącznie piętnaście dziesięciotygodniowych dorosłych samców szczurów i podzielono je na trzy grupy wszystkie otrzymywały tą samą karmę, z tym, że grupa kontrolna do picia dostawała czystą wodę, zaś dwie grupy badane do wody pitnej miały dodana wodę imbirową, jedna w ilości 25% w stosunku do czystej wody, a druga 50% w stosunku do czystej wody.

Po przeprowadzeniu szeregu badań wyciągnięto ogólne wnioski iż woda imbirowa ma działanie obniżające przyrost masy ciała. Wydaje się, że wykazuje takie działanie poprzez regulację metabolizmu lipidów poprzez stymulację szlaków lipolitycznych i regulację w dół szlaków lipogenicznych.

Ponadto woda imbirowa może być pomocna w uwrażliwianiu na insulinę i ułatwianiu transportu glukozy do komórek wątroby, a także poprawianiu metabolizmu glukozy. Woda imbirowa może mieć potencjał nutraceutyczny w kontrolowaniu masy ciała i zapobieganiu otyłości.

Ekstrakt z imbiru jako remedium na nadmierną masę ciała

Niektóre badania na ludziach również wykazują pozytywne efekty; jednak wyniki są sprzeczne z powodu różnicy w składnikach aktywnych, niskiej dawce i krótkiego okresu podawania. Niemniej jednak w metaanalizie z 2019 roku wykazano, że imbir może znacząco obniżyć BMI.

Badania przeprowadzone na otyłych Koreankach wykazało zmniejszenie  BMI, masy ciała i tkanki tłuszczowej po 12 tygodniach zażywania ekstraktu etanolowego z gotowanego na parze imbiru, który miał zwiększoną zawartość 6-shogaolu.

Wykazano, że masa ciała u kobiet zażywających ekstrakt z imbiru spadła o 1,5% w stosunku do grupy placebo, oraz o 0,5% spadł wynik BMI dla grupy badanej. Taki etanolowy ekstrakt znacząco hamował różnicowanie się adipocytów i akumulację lipidów. Ponadto u myszy karmionych dietą wysokotłuszczową suplementacja etanolowym wyciągiem osłabiła wzrost masy ciała, tkanki tłuszczowej, poziomu lipidów we krwi. 

Suplementacja etanolowym ekstraktem z imbiru wydaje się mieć działanie przeciwotyłościowe u ludzi; jednak potrzebne są badania na większą skalę, aby zweryfikować ten wniosek.

Badanie to przeprowadzono w celu oceny efektów suplementacji bez kontroli diety lub zwiększonej aktywności fizycznej, a efekty przeciwotyłościowe samego ekstraktu z imbiru mogą być niewystarczające, ponadto takie badanie warto by było przeprowadzić również na grupie mężczyzn.

Gdyby połączyć suplementację wyciągiem z imbiru ze zmianami stylu życia, kontrolą diety i aktywności fizycznej, może mieć większy potencjał w zakresie redukcji masy ciała i tkanki tłuszczowej.

Inne badanie na grupie 50 kobiet z nadwagą, gdzie grupa kontrolna przyjmowała suplementy diety zawierające ekstrakty z zielonej herbaty, kapsaicyny i imbiru wykazało korzystny wpływ na spadek masy ciała i tutaj badacze zaobserwowali spadek masy ciała o około 1,8 kg, a BMI o 0,7 jednostki.

Imbir jako niszczyciel wolnych rodników

Jak wspominałam na początku imbir wykazuje również działanie przeciwutleniające. Ale zatrzymajmy się na moment czym są te wolne rodniki.

Wolne rodniki to wysoce reaktywne atomy lub cząsteczki z jednym lub większą liczbą niesparowanych elektronów w ich zewnętrznych powłokach. Reaktywne formy tlenu (ROS) powstają, gdy tlen reaguje z pewnymi cząsteczkami we wszystkich komórkach tlenowych.

ROS mogą prowadzić do modyfikacji oksydacyjnej głównych makrocząsteczek komórkowych, takich jak węglowodany, lipidy, białka i DNA . Teoria starzenia się organizmu określana często jako „teoria stresu oksydacyjnego ”, opiera się na hipotezie, że straty funkcjonalne związane z wiekiem w rzeczywistości wynikają z akumulacji uszkodzeń oksydacyjnych spowodowanych przez wolne rodniki tlenowe.

Stres oksydacyjny może przyczyniać się do tworzenia się stanów zapalnych, zaburzeń metabolicznych i starzenia się komórek.

Wykazano, że kilka ekstraktów z imbiru posiada szereg właściwości antyoksydacyjnych, takich jak wymiatanie wolnych rodników w sposób zależny od dawki. Oprócz działania antyoksydacyjnego, bioaktywne składniki imbiru mogą również wywierać modulujący wpływ na enzymy antyoksydacyjne lub układy enzymatyczne.

Sprawdzono wpływ ekstraktu z imbiru na toksyczność oksydacyjną wątroby wywołaną octanem ołowiu (PbAc) u szczurów, ekstrakt zmniejszył poziom malondialdehydu (MDA), markera stresu oksydacyjnego w wątrobie i spowodował znaczący wzrost zarówno stężenia (o 112-228%), jak i ekspresji mRNA (1,4- do 8-krotnie) enzymów antyoksydacyjnych i cząsteczek, w tym glutationu wątrobowego i katalazy (CAT).

Badania od dawna wykazały, że imbir i jego różne związki czynne mają działanie przeciwzapalne. Na początku lat 70. Stwierdzono, że niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) wywierają swoje działanie poprzez hamowanie biosyntezy prostaglandyn (PG).

Niedługo potem odkryto, że imbir zawiera składniki, które również hamują syntezę prostaglandyn. Odkrycie to dostarczyło solidnego naukowego uzasadnienia dla jego działania przeciwzapalnego. 

Różne badania na zwierzętach wykazały, że doustnie przepisywany suszony imbir lub ekstrakt z imbiru może zmniejszyć ostry stan zapalny. Kilka badań klinicznych potwierdza wartość imbiru w leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawów, a w niektórych przypadkach odnotowano znaczną redukcję bólu kolana. W niektórych z tych badań stwierdzono, że imbir łagodził ból i obrzęk w różnym stopniu u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów, reumatoidalnym zapaleniem stawów i bólem mięśni, nie powodując poważnych skutków ubocznych nawet po długim okresie stosowania. 

Randomizowane  badanie kliniczne przeprowadzone na 67 zdrowych dorosłych z co najmniej jednym zatrzymanym dolnym trzecim trzonowcem – czyli po prostu stan zapalny i ból zęba.

Uczestnicy zostali losowo przydzieleni do trzech grup: Ibuprofen, Imbir i placebo. Ocenę stanu zapalnego przeprowadzono, mierząc obrzęk policzków, zdolność otwierania ust, poziom białka C-reaktywnego (CRP) w surowicy i wizualną skalę analogową (do oceny bólu).

Rejestrowano również liczbę i czas stosowania leków ratunkowych. Stwierdzono, że proszek imbirowy jest tak samo skuteczny jak ibuprofen w leczeniu następstw pooperacyjnych. Ponadto, same poziomy CRP nie są sugerowane do oceny przeciwzapalnych efektów leków.

Wpływ imbiru na odchudzanie

Podsumowując, związek imbiru z metabolizmem energetycznym i otyłością może mieć pozytywne skutki. Jednak przed wydaniem jednoznacznej rekomendacji dla ludzi należy ustalić składnik aktywny oraz optymalny czas trwania i dawkę, a także możliwe skutki przy długotrwałym stosowaniu. Jest mnóstwo badań poświęconych działaniu przeciwzapalnemu imbiru i tutaj wyniki potwierdzają jego działanie przeciwzapalne. Imbir jest też świetnym antyoksydantem, czyli patrząc długofalowo może przyczyniać się do zabezpieczania komórek przed przedwczesnym starzeniem się.

Czy warto pić sok z imbiru? Zdecydowanie warto! Warto zarówno używać sproszkowany imbir do potraw jak i parzyć sobie herbatę imbirową z pokrojonego w kostkę świeżego korzenia imbiru.